Nb Safal

प्रिय कुसुम,
अविरल र अनन्य सम्झना साथै मिठो माया,

प्रकृतिको लिलामा क्रीडा गर्न मलाई नै भनेर समर्पित एउटा सर्वोत्कृष्ट नारीकृति, कुसुम । मेरी सर्वप्रिय प्राण र त्राण कुसुम । रुपमा मात्रै धनी होइन मेरी कुसुम, बहुआयामीक स्रष्टा हुन् मेरी कुसुम । अश्वेत चर्म, श्वेत कर्म, हँसिला आँखा, रसिला खुल्ला व्यवहार, अनि सर्वप्रिय ग्रहणशील, सहनशील नमुना पात्र हुन् मेरी कुसुम । यो प्रेमपूर्ण स्मृतिपत्र उनै कुसुमका लागि सप्रेम समर्पण ।
“तिम्रो प्रेसर कति छ कुसुम ?” यही वाक्यांशबाट सुरु भएको थियो मायालु मित्रता । तिमीले स्रष्टाभाव जनाएर भनेकी थियौ–“किन र, म बढी रिसाउँछु ?” मैले हैन भनेर टाँरे । तिमी चुप बस्दा ज्यादै गहन सोचमा डुबेजस्तो लाग्थ्यो । पछि सन्चो विसन्चो सोध्न थालियो । एकअर्कामा रसिक अभ्यस्थता छाइसकेछ पत्तै भएन । ममा मात्र प्रेमभाव संचारित भएको होइन रहेछ, तिमी पनि उत्सुक र चिन्तलशील रहिछौ । एक पटक त लाग्यो “रव ने बना दि जोडी” ।

हामी एक अर्काको रुचिलाई सम्मान गथ्र्यौँ । एक अर्काको इच्छा पुरा गर्न पाउँदा आनन्द महसुस गथ्र्यौँ । एक–अर्काको अनुपस्थिति बाहेक अन्य दुविधा परेनन् । किनकी हामी होस्टेल बस्दथ्यौँ । सह–शिक्षामा आधारित बोर्डिङ स्कुल त्यसमाथि होस्टेल । ती दुई वर्ष स्वर्णिम थिए । मैले क्वीज जित्दा तिमी मभन्दा बढी खुशीले उमंगीत भएकी थियौ , मलाई हिजो झैँ लाग्छ । तिम्रो नृत्यमा श्रीबन्दी झर्दा मैले भिडीयो खिच्न छाडिदिएछु, झसङ्ग भएर अफ को बटन पो थिचिदिएछु ।

प्रिय कुसुम,

तिमीले बिस्र्यौ गोदावरीमा विताएका पलहरु, अनी सुर्यबिनायक, रानीबन र भुतखेलका क्षणहरु । मैले काठमाडौँ छाड्दा तिम्रा आँखाबाट झरेका आँसुले अझैँ पोल्दै छ मलाई । मैले तिमीलाई याद नगरेको, सम्झना नगरेको, माया नगरेको कुनै क्षण छैन । हरपल हरक्षण मेरो आँखामा तिम्रै झझल्को आइरहन्छ । देख्छु आँखाअगाडी तिमीलाई । त्यसैले त म चाहन्छु तिम्रो जिन्दगीको क्षितिजमा मायालु सुर्य भई सदा झुल्कीरहुँ । तिम्रो हृदयको विशाल आकाशमा चन्द्रमा बनी उदाइरहुँ । फुलैफुलको मौसम बनी तिम्रो जिन्दगीको बसन्तमा छाइरहुँ ।

प्रिय कुसुम,

हामीले करिअर र सम्बन्ध अनी शिक्षालाई समान रुपले लानुपर्छ भनी वाचा गरेथ्यौँ, मेरै मातृभुमी गोरखाको मनकामना अगाडि । यो भ्यालेन्टाइनमा म अलि विचलित छु । तिमी त्यती टाढा के गर्छौ कुन्नी ! , सँगै हुँदाको झझल्कोले पोल्दो हो ।

प्रिय कुसुम,

मेरो आँखाभरि झझल्को बनेर छाइरहन्छ्यौ तिमी नै, प्रत्येक वस्तुहरुमा देख्छु तिम्रै प्रतिबिम्ब । मन्दमन्द पवनमा पनि गुञ्जिन्छ तिम्रै मिठो आवाज, प्रतिध्वनीत भएर आउँछ । सम्झन्छु तिमीसँग हिँडेका, बोलेका, प्रेम साँटासाँट गरेका ती दिनहरु, सम्झनाको पीडाले भतभती पोलेर आउँछ छाती । चक्कराएर आउँछ दिमाग । तर के गरुँ....म प्यासी हुँ तिम्रो चोखो मायाको, म पारखी हुँ तिम्रो रुपछाँयाको । तिमी हिँड्ने बाटोभरि फुलैफुलका असंख्य गुच्छाहरु बिछ्याएर म तिम्रो मयााकै खातिर तपस्या गरिरहेको छु ।

प्रिय कुसुम,

प्रेम बुझ्न खोज्दैन । प्रेम कहिलेकाँही त बडा गजबको लाग्छ । तिमीलाई आज एउटा वाचासहितको भ्यालेन्टाइनको शुभकामना दिन्छु । सरल र सहज बिना प्रयासले तिमीलाई पाएपनि तिमी धेरै अनमोल छ्यौ । मलाई लैला मजनुको कथा दोहो¥याउनु छैन । मलाई शिव सतीदेवीप्रति संवेदना मात्र छ । अन्त्यमा तिम्रै कविताबाट चिठ्ठी समापन गर्न चाहन्छु–